Alhamisi, 8 Februari 2024

Roho za Purgatory Zinastahili kwa Nguo Za Kufanya Ushindi

Ujumbe wa Valentina Papagna huko Sydney, Australia tarehe 21 Januari 2024

Asubuhi hii, Malaika aliniondolea kwenda kuangalia roho za Purgatory.

Kwanza, Malaika aliniondolea kwa sehemu ya Purgatory ambapo nilikuta na kuzungumzia na vikundi vingi tofauti vya wanawake wachanga. Wakiniwa nami kuomba msaada, walisema, “Valentina, je! Unaweza tukuisaidia? Je! Unaweza kutulilia?”

Nilimwomba baadhi yao, “Nani sababu ya kufika hapa? Nani mliyafanya?”

Wanawake walijibu, “Tulikuwa tukavaa nguo za kisasa na kuvaa vikwazo — kukavaa sketi fupi na suruali. Sasa tunahukumiwa sana kwa hiyo. Hatukujua kwamba tumemfuruza Mungu kama hivyo.”

Nilisema, “Kisasi ni uovu. Si kutoka kwa Mungu.”

“Hakuna aliyekataa au kuwaambia hii. Tulidhani kwamba ilikuwa sahihi, na sasa tukiwapo hapa hatutaki kusaidia wenyewe. Tunalazimika kutuhukumiwa,” walililia.

Nilisema, “Niliandikia ujumbe juu ya namna ya kuvaa.”

Walijibu, “Ee, lakini si katika makanisa na mahali pengine. Hakuna aliyewakataa kwa kufanya watu waisome.”

Nilisema, “Kwamba kuonyesha ngozi ni uovu sana, hasa kwa wanawake.”

Walijibu, “Tunalazimika kufanya hapa muda mrefu. Sasa tunaruka.”

Nilisema, “Mama Mtakatifu daima ananifundisha na kuniongeza kuwaambia watu kwamba tupigwe — si juu ya masua bali chini ya masua na zaidi, kufunika ngozi yetu isiweze kuchunguliwa.”

“Ni hatia pia ya makanisa, kwa kuwa hawafundishi watu namna ya kuvaa — baadhi ya watu hukavaa kama wanakwenda pwani.”

Baada ya Malaika na mimi kutoka kwenda kwa wanawake wachanga, tulipita vikundi vingine vya roho waliokuwa wakitazama sisi. Walikuwa wakishirikisha vidole, niliweza kusikia walisema kati yao, “Hiyo ni mwanamke. Yeye ndiye msemi wa maoni.” Malaika na mimi tulikutana na kucheka.

Roho hawa wakakaribia nami wakaambia, “Valentina, wewe ni msemi wa maoni — je! Unaweza kutulilia?”

“Ee, nitakutulia,” nilisema.

Tulitoka roho hawa, na Malaika aliniondolea kwenda sehemu nyingine ya Purgatory ambapo lilikuwa lazimu nifunge ndani ya jengo lolote.

Baada tupe kuingia, nilisema kwa Malaika, “Bwana! Sijui kama nitaki kuwa hapa sehemu.”

Jengo lilikuwa kubwa sana, lilitengenezwa vibaya na kutokomeza — mahali ya kuchochea. Ndani ilikuwa na koridori kubwa na mabwawa mengi. Mabwawa, mabwawa, mabwawa yote kwenye sehemu zote. Sijuiwe kuona mabwawa mengi, yote yakifungua na kukaa. Nilipita koridori nikajaribu kuangalia nini kilikuwa nyuma ya mabwawa wakati nilisikia sauti za kizunguzangu kama kuvimba — sauti za roho mbaya. Roho zilizohukumiwa hapa ni wanaume wote.

Malaika alinijia nami akasema, “Hapana! Usipite zidi. Si kwa wewe, na usiopita mlango!”

Siku ileile, katika Misa Takatifu, nilitoa kwenye Bwana wetu roho zote tulizokuwa tukivisiti, hasa zile waliofichamana ndani ya ujengo, akitaka kuacha wao mbele ya Altare Takatifu.

Nilisema, “Bwana Yesu, utende huruma kwa roho zote zinazokuwa nyuma ya mabawa hayo yamefungwa.”

“Bwana Yesu, ninafungua mabawa yote,” nilisema.

Bwana wetu akasema, “Tazama, walikuwa wakiniita huruma yangu.”

Sijakutaona sauti zilizokuwa nilizosikia — kama nguruwe na kuogopa. Hakuna anayamwomba kwao. Ilikuwa giza sana, ya kukomesha roho, na ya kujaribu. Nilichukua siku chache kupata hali yangu baada ya tajriba hii.

Mahali pa mwisho nilipovisiti katika Purgatory ilikuwa kubwa sana kama niliogopa kurudi nyumbani kwangu.

Chanzo: ➥ valentina-sydneyseer.com.au